eski çağlardan beri gelen ve bir türlü kazanılamayan bir gelenek gibidir insan olmak. ya insansındır yada insan takliti yapmak zorunda kalıyorsundur. nereden geldiğimizi bilemiyorum ama nereye gittiğimizide bildiğimi söyeleyemem. muhteşem bir ırkın muhteşem bir doğanın ve olağan üstü insanların yanında olduğuma inanıyorum. ve gün geleek bu yazdıklarımız masal olarak kalacak hadi canım diye nitelendirecek çocuklar ve yine biz dünyadan bir haber ya bizim zamanımızda bunlar yoktu diyerek başlayacağız sölerimize.
bu bloğu açmamdaki amaç kendimle ilgili çevremdekilerle ilgili yaşayanlarla ilgi olan biten gözlemlenen acı tatlı herşeyden bahsetmek artık zamanı gelmişti diye düşündüm benimde söyleyeceklerim var benimde yaşanmışlıklarım var ve benimde yaşayan dostlarım arkadaşlarım ailem ve çevrem var şimdi başlıyorum zaman neleri gösterecek bakalım neler olmuş neler bitmiş
bir varmış bir yokmuş diye başlayan masallara konu olacak yazılarımla herkese merhaba

seni çok özledim bebeğim

yanımdan ayrılalı onu memlekete bırakalı tam 4 ay oldu ve ara ara gidip görmelerde yetmez oldu. BEBEĞİM SENİ ÇOK ÖZLEDİM. ne kadar doğru bilmiyorum ama küçücük savunmasız bir çocuğu annesi ve babasının yanından ayrımak mutlumuyum hayır hemde hiç ne yaptıklarım ne yapacaklarım umrumda değil ve yine seni göreceğim güne az kaldı evet bebeğim bayram geldi 3 günlük bir tatil sınırlaması ile seni görceğim güne çok az kaldı ne iş umurumda ne de yaşamak sensiz artık bir dakika bile kalmak istemiyorum. bıcır bıcır konuşmalarından uzak o güzel yüzünden uzak kalmak istemiyorum seni yanımdan ayırmamak için sözler versemde yanımda olduğun zamanlarda hiç elini bırakmayacağım desemde yine bir yaz gelecek ve gideceksin tamam belki emin ellerdesin çok şanslısın sana benden daha iyi bakacak bir annem var evet o senin cici annen benim ise hakkını hiç bir zaman ödeyemeyeceğim canım annem hakkını helal et emin ol bu kadar huzur içinde durabilmemi sana borçluyum. evet bebeğim çok az kaldı yanına geleceğim sımsıkı sarılacağım ve oyunlar oynayacağız. ve yine uyuyacağız birlikte seni çok özledim ve bebeğim seni çok seviyorum
annen

çocuklarda paylaşma duygusu

çocuklarda paylaşma duygusu nasıl gelişir. kafamda olan ayrı bir soru daha. çocuk neden paylaşmayı bilmez. yeni neslin çocukları çok tatlı çok güzel sevimli zeki ama her nedense payşama duygusu yok. birlikte nedenlerine şöyle bir bakalım.
çocuk anne baba anneanne babanne dedeler dışında kimseyi görmüyorsa
etrafında yaşıtı veya yaşıtı olmayan bir çocuk yoksa
her istediği yapılıyor ve alınıyorsa
ağlayarak istemeyi huy edindi ise
yaşıtı veya yaşıtı olmayan bir çocuk geldiğinde ona darp uygulamasında tebrik edilip alkışlanıyorsa
onda var benim çocuğumda da olacak kıskançlığı ile herhangi bir şey alınıyorsa
benim çocuğum toplum içinde yaramazlık yapıyor o yüzden o evde kalacak değip çocuğu hiç bir yere götürmüyorsak
benim çocuğum en mükemmel ondan başka çocuk tanımıyorum duygusu ile
vs vs vs

yukarıda sıraladığım nedenler kendimde ve etrafımda gördüğüm ve nefret ettiğim nedenler. eğer bir ebeveyn çocuğuna aaa onda var bende alacağım diye hemen gidip aynı nesneyi alırsa o çocuk paylaşmayı öğrenemez. çocukluğum aklıma geliyor bir tane oyuncak olurdu meraklı gözlele başına toplanıp inceleyip sonra hepimiz oynamak için can atardık. bir şeyi çok istediğimizde kesin annemizin babamızında bir isteği olur onu ödül olarak bize verirlerdi. (yemeğini bitirirsen sana onu alırım) kesinlikle ağlayarak çığlık atarak bir şeyim olmadı benim . bizim ablalarımız abilerimiz kardeşlerimiz akranlarımız vardı ve oyunda ekibimizin bir başı mutlaka vardı söz dinlerdik rencide etme itme kakma vs hiçbirşey yapmazdık. çünkü o zaman oyun bozan olup bir dahaki oyunlara alınmazdık. annemiz babamız bizim için arkadaşlarımızın anne babası ile kavga etmezlerdi çünkü çocuk aklı iki dakika sonra normale döner ve yeniden oynamaya başlardık . mahallemizdeki tüm teyzeler amcalar bir anneanne dede niteliğinde idi bizim için sadece birer tane var değipte şimdiki gibi onlara emir kulu muamelesi yapmazdık.
peki şimdi soruyorum ne değişti... çok şey
hiç bir zaman öyle bir çocuğum olmayacak gibi geliyor şimdi. çünkü ebeveynlerin tahammül kat sayıları çok düşük aman ağlamasın yeterki sussun olan üç kuruşuma olur ve alınan şey emin olun daha dükkanın kapısından çıkmadan kırılır yada daha farklı bir şeyide görüp ona saldırır çocuk.hiç bir arkadaşı olmayan olsada arkadaşlık duygusu olmayan çocuklar yetiştiriyoruz.
pisikolog psikiyatr gözetiminde çocuklarımız
dinlemeyen asi lafa laf veren çocuklarımız
bağımsız mutsuz tatminsiz çocuklarımız
her şeyi olan ama yinede doyumsuz çocuklarımız var artık
ve bunun yanında kariyer peşinde anne babalarımız
başlarına çocukların bırakıldığı annane -babanne dedelerimiz
ve en önemlisi su gibi akıp giden ve anlamadan yitip giden bir zamanımız var.....

tuvalet eğitimi

Çocuklarda tuvalet eğitimi bir çok bilir kişinin söylediğine ve fikrine görede bilinirki 18-36 ay aralığıdır ve yine bilinirki 12 ay ile 15 ay arası bazı çocuklar tuvalet eğitimi evresini tamamlamış bulunmaktadır.
çocuğum tuvaletini söylemiyor...(telaşlı anne)
bak çocuğum yağmur ne güzel tuvaletini yapıyor ( ben yağmurmuyum ifadesi kıskanç ve sabırsız anne )
çocuğum kocaman abla oldun ne zaman tuvaletini söliyeceksin (ne acalemiz var anne bir ara yaparız bıkkın anne)
bla bla bla

bunun gibi milyonlarca türevi olan tuvalet eğitimini tamamlama evresini sıralamak mümkün.
yetişkinler için tuvalet eğitimi ne kadar önce olursa iyi olur mantığı olsada çocuk kendini hazır hissetmeden bu evreyi tamamlayamayacak. bu durumda uzmanların ve tecrübeli annelerin fikirlerine bakılırsa
önce çocuk hazır olmalı (bezin verdiği ve oturduğu yerden bu en büyük ihtiyacının karşılanma rahatlığının sona ermesi gerekmekte)
çocuk tuvalete gitmedin neden gerekli olduğunu idrak etmeli (annem babam oraya gidiyor ama neden )
kafasındaki sorulara bir yetişkin yardımı ile cevap bulması (ya yapamazsam ya birşey olursa korkusu )
bunları tamamladığı zaman çocuk zaten ihtiyacını gidermek için size bize sormayacak.
tuvalet eğitiminde zorlanan bir anne olarak önce kendime sorar oldum çocuğum neden tuvalete gitmek istemiyor. yada oraya gidiyor ama neden oraya yapmadan kalkıp yine bezine yapmayı tercih ediyor bunları çok düşündüm ve yukarıdaki nedenleri buldum yanlışım varsa af ola.....

KIZIMA

Hayatıma bir kez daha çiçek çiçek açan meleğim…
Sana karşı hissett...iğim sevgiyi, şefkati, merhameti anlatmak isteyip de , kelimelerimin kifayetsiz kaldığı demdeyim…
Kelimeler yetersiz belki…
Ama sen, sana her sarılışımda,seni her koklayıp öpüşümde,güzel gözlerine her bakışımda , bunu derinden hissediyorsun eminim.
Ne çok şey öğrendim seni beklerken…
Beklemenin ne kadar güzel olduğunu, sabrı, çekilen her türlü sıkıntının sonunun ferahlık olacağını…
Ve dokuz ay sonra, seni kucağıma aldığımda her derdin unutulacağını…
Cennete ulaşmak gibiydi sana kavuşmak…
Hani sonunda cennet olduğunu bilince insan her derde katlanır ya…
Hani cennet ucuz değil ya…
Sen de benim dünyadaki cennetim oldun ayyüzlü meleğim…
Anneler hep söyler ya :” Anne olunca anlarsın.”…
Anladım…
Sen yaralı gönlümün her derdine dermansın..
.Gecelerce dilediğim “İmdadıma” emansın…
Kendimi toplamam için Rab’den gelen fermansın…
Senin gülücüklerin gönlümün sûruru…
Senin varlığın,varlığımın gururu…
Sen bana emanet edilip, avuçlarıma bırakılan bir gül yaprağısın…
Sen bunca yıldır heba ettiğim ömrümün kârısın…
Sen kara kışları yaşayan yüreğimin , taptaze baharısın…
Varsın gecelerim uykusuz geçsin…
Sen kapkara gecelerin ardından gelen sabahımsın…
“Gönlümün Gülü”nden sonra , en değerli goncamsın…
Canımsın, cananımsın, kuzumsun, balamsın…
Meleğim…
Bil ki en büyük dileğim, seni Yaradana lâyık bir kul olarak yetiştirebilmek…
Allah ve Resulullah sevgisini ruhuna işlemek istiyorum ilmek ilmek…
Amacım ikimizin de gurbetini bitirebilmek…
Çünkü sen cennetten geldin , gurbet eldesin…
Seni sılana kavuşturmak için tüm emeklerim…
Ki…
Belki senin hürmetine Rabbim bana da “GEL ” desin…

EN GÜZEL ANNELER VE BEBİŞLERİ

EN MAVİŞ EN ÇITIPITI GELİNİMİZ PINAR VE BONUSUMUZ NİSA NAS

EN GÜZEL ANNELER VE BEBİŞLERİ

AMAN AMAN AMAN ANTEPLİ GELİNİMİZ ARZU VE ŞİRİN KIZI AYŞE